De feito Carvalhal falou deste partido como unha final e da dificultade de xogar contra un equipo liberado porque xa non se xoga nada. Está claro que mentalmente foi un partido difícil.
Pi, ante ese mismo equipo liberado que, en teoría te lo pone difícil, el Valencia, con el agua al cuello y con presión de verdad, se paseó en su casa y además en un derbi regional. El Elche, ayer, como hace cinco días, es un castillo de naipes que se va al suelo ante el menor soplo, lo que pasa es que si no tienes un mínimo de fuerza para soplar..... probablemente si hubiera entrado alguna en los primeros 10/15 minutos (que pudo ser) podrían haber encajado 3 o 4 pero no es menos cierto que el Elche se mantuvo con cierta dignidad, en parte por deméritos nuestros. Es un equipo que si le aprietas un poco se cae sí o sí, pero claro hay que apretarles con un mínimo de orden y sentido.
Un Saludo
Non teño claro que sexan situacións comparables. Nós tamén estivemos ahí abaixo e reaccionamos para pegar un arreón e meternos en metade da táboa. Estar ahí metido varias semanas é agotador, pero de algún modo normalizas esa presión e a asumes como parte do teu día a día. É máis difícil reaccionar cando de repente te ves coa tensión de ter que gañar polo civil ou polo criminal cando ves de estar relaxado.
Por poñer un exemplo un tanto idiota, ti podes estar con traballo ata as horas, botando 15 horas tódolos días durante varias semanas e parece que aguantas, pero cando acaba ese periodo de repente o corpo se relaxa, botas un par de días con febre e andas reventado. Non é como se a semana seguinte puideses volver a comezar o ciclo porque o corpo non da, a pesar de que sabes que xa o fixeches antes. Neste caso para min é un tanto parecido. Saes do pozo, reláxaste, tes unha mala xeira e resulta moi difícil volver a recuperala tensión competitiva. Queres, pero as pernas non responden.
Máis aló do tema físico, eu creo que isto tamén é o que pasou no ano de Óscar. O equipo aguantou ata que se viron virtualmente salvados, relaxáronse, e xa non foron capaces de sumar outro punto.
Pero bueno, barruntadas miñas aparte, equipos diferentes reaccionan de forma distinta ante a mesma situación. O Valencia pode estar máis presionado pero saber lidiar mellor con esa situación que nós. Ademáis, a veces os partidos se deciden por detalles. Como dis, se tivese entrado algunha das primeiras ocasións que tivemos igual o equipo se relaxa e acabamos metendo 6 ou 7, pero como non pasou botamos todo o partidos nerviosos porque non éramos capaces de gañar o partido que se daba por suposto que había que gañar. Se chega a marcar o Elche algunha das poucas que tivo igual os que levamos cuatro somos nós, como en Valladolid.
Carvalhal non foi o único que falou da diferencia que fai xogar coa tensión da clasificación. Beltrán, Mallo, e Aidoo tamén dixeron que era un factor importante que lles pesou durante o partido. Está claro que foi un tema recurrente esta semana nos adestramentos.
