Un canteirán do Celta ten que amosar o dobre ca o profesional do seu posto, e agardar que ese profesional acumule dúcias de deméritos pra poder ter oportunidades.
Veiga e Miguel son os derradeiros exemplos.
Haberá casos nos que teñan que demostrar o doble e haberá casos que non , a Costas puxéronlle moitos paus nas rodas , pero Villar ou Rubén por exemplo non tiveron que amosar o doble que os demais , durante anos non lles ficharon a ninguén ata que viu Coudet , cando chegou Mohamed eran todo choros por que moitos xa vendían que ía acabar con Brais e aínda nin empezara a temporada , o final titular indiscutible , todos eses que se lamentaban logo andaban caladiños
A min me parece que algúns tedes interiorizado un drama coa xente da canteira de carallo .
Por supuesto cada uno tendrá su impresión. Yo desde luego la mucha, a veces demasiada, paciencia que se tiene con los de fuera en cuanto a la adaptación no la veo ni por asomo con los de casa. El que costó 4 o 5 millones puede tirarse media temporada o una entera dando pena porque tiene que adaptarse. El chico de 19 años tiene que romperla a la primera porque si no ya no vale. Pues no me parece justo.
Bueno, tienes precisamente un chico en plantilla que costó esos 4 o 5 millones y tiene 19 años. A pesar de no ser canterano, las opiniones son similares a las que mencionas, por lo que a lo mejor no hay un complot tal. Unos piden paciencia, alguno dice que no vale, otros simplemente tienen dudas por lo que han visto hasta ahora...
Un poquito demasiado drama sí que se está haciendo, creo yo. Buscáis algún comentario que muestre alguna pequeña duda y ya es el fin del mundo, pobres canteranos, qué injusticia... ¿No se han leído dudas continuamente con Mallo, con Galán, con los porteros, con Beltrán, con Luca, con Carles, con Jorgen...? Todavía no he visto a nadie decir que Miguel no merezca más oportunidades.
Lo que necesitan los canteranos es que, si destacan en inferiores, se les den oportunidades reales. Pretender que todo aficionado esté totalmente enamorado de todos y cada uno de ellos y no muestren duda alguna me parece un objetivo utópico. De hecho, si todos los que tienen alguna oportunidad valen exactamente al mismo nivel, lo que falta es un criterio propio. A mí por ejemplo en el pasado reciente no me gustaba Pampín para el primer equipo (ni Juan Hdez., Alfon o Bermejo), ni me ha acabado nunca de convencer Carlos, pero prácticamente todos los demás destacados me ilusionan. Y no veo problema en comentar lo bueno y lo malo del rendimiento del jugador. Encima se acompañan esas opiniones de apoyo, alabanza y petición de más minutos. Pero oye, que un par de personas expusieron una opinión que no era blanco o negro, qué herejía.
Sinceramente me parecen ganas de discutir de nada. Todo el mundo aquí está deseando que Miguel juegue más y siga destacando y asentándose en el primer equipo.