Para min, foi a victoria máis sólida das cinco que levamos; ainda máis que a que acadamos contra o Ensino. Certo que en Lugo gañamos por máis diferencia, pero hoxe o rival, con todos os respetos para as de Lugo, tiña máis nivel, tivemos que facer máis cousas para gañar e as fixemos ben.
Houbo momentos que parecía que podía suceder o de sempre. Tras un primeiro carto excelente (23-11), en certo intre do segundo gañábamos 35-19. Sen embargo ao descanso o marcador foi 42-37 (elas empezaron a encestar de fora e a defender máis forte e nós a cometer violacións castigadas coa habitual vista estrábica dos árbitros; neste carto pitáronlles unha soa falta persoal, a falta de 53 segundos), e durante boa parte do terceiro as diferencias oscilaron entre os dous e os catro puntos, con un par de opcións para o Estu de polo menos empatar. Pero esta vez non nos viñemos abaixo e, ao remate do carto, gañábamos 60-48. Incluso, ao longo do derradeiro acadamos outra vez os dezaseis de diferencia (64-48, incluso algunha posterior). Só houbo un momento de tensión no que o Estu conseguiu reducir a diferencia a sete, pero apañouse cun tempo morto (canto lle custa pedilos a Cristina, e iso que tiña os tres dispoñibles nese intre) e o sangue frío de Clem. Foron elas as que se precipitaron e nós as que mantivemos a calma. E gañamos xustamente porque fomos mellores consistentemente durante todo o partido.
Quinn semella unha fichaxe caralluda. Nada máis saír, seis puntos pivotando e saindo polos dous lados. Rematou con catorce, un máis que Haidara e dez menos que Clem, que foise a 24. Sobre todo, deu a sensación que a súa soa presencia colocou mellor ao equipo, activou as compañeiras e, quizáis, lles fixo creer que pelexar pola salvación é posible competindo, sen ter que facer unha heroicidade tras outra. Non teño as estadísticas diante, pero coido que xogou uns veinticatro minutos, o que descargou ás outras. Nunha liga tan igualada, pode ser determinante. Tamén é certo que hoxe Estudiantes non tiña unha pivot dominante que opoñerlle, pero eso non resta mérito ao partido. É evidente que sube do nivel medio do equipo, e iso é unha magnífica noticia.
Para rematar, unha opinion moi particular (tamén valorando positivamente a victoria de hoxe). Fixemos un bo partido coral e gañamos por eso, sen necesidade de que os partidos “individuais” fosen estratosféricos. Clem estivo na liña alta da súa tempada, pero fallou varios manexos de balón estranos de ver nela; Cooper anotou únicamente dous puntos e pitáronlle tres personales, todas en bloqueos en ataque; as bases aportaron cadanseus sete puntos, con Matea mellorando a dirección de ataque respecto aos últimos partidos pero tirando pouco, e Lucía aportando defensa e menos creativa na dirección, ainda que con acerto no tiro; Sila mellorou en enerxía sobre a cancha e foi importante defendendo, ainda que non anotase un só punto; Sara aportou uns magníficos minutos no segundo carto, seis puntos incluidos, e por eso é raro que non xogase máis… Quero decir, gañamos dun xeito normal, non extraordinario; non se precisou a mellor versión de todas as xogadoras, porque eso sucede moi raramente, e todas foron necesarias. Fai falta refrendalo en máis partidos, sobre todo fora de casa (e, en casa, enganchar ainda a máis xente a Navia, que precisamos tamén arranxar un pouquiño o basket average). Quedan doce partidos e ten pinta de que vai facer falta gañar seis para asegurar; o que é o mesmo, chegar ás once victorias. De momento, a próxima semán viaxamos a Zaragoza, que non vai ser doado, pero xa as metemos en dificultades na casa non fai moito.
PS.: Hoxe non nos lembraremos dos árbitros, pero 19-14 en faltas, e porque ao final, co partido resolto, “igualaron”. Nun momento determinado do terceiro carto o desequilibrio era 14-6. O amago de remontada do derradeiro carto veu dunha antideportiva clarísima de Salvadores por pura frustración que tamén claramente quixeron deixar en “normal” (o entrenador do Estu deuse conta e a sentou nese intre). Igual ter aos árbitros esperando coas maletas varios minutos medio á choiva á entrada de Navia non é bo. Cousiñas a mellorar.
